- برای تهیه چک لیست ابتدا هدف آموزشی خود را
مشخص نماید سپس تلاش کنید تا نشانه های تحقق هر هدف یا انتظار آموزشی را فهرست
نماید. این نشانه ها همان گویه های یک چک لیست هستند.
- چک لیستهایی که تهیه می کنید ساده و محدود
باشد.
- اگر می خواهید برای تمامی کلاس اجرا کنید،
شکل ساده آن به این گونه است که در ستون اول نام دانش آموز کلاس را بنویسید و گویه
های چک لیست را در سطر قرار دهید، به این صورت با یک برگ، چک لیستی از تمامی دانش
آموزان خواهید داشت.
- تا آنجا که ممکن از چک لیستهایی استفاده
کنید که به آن نیاز بیشتری دارید. منظور این است که تنها در مواردی که از روشهای
دیگر نمی توانید برا ی ثبت شواهد پیشرفت و یادگیری دانش آموز استفاده کنید به
ابزار چک لیست روی آورید؛ مثلا برای جنبه اجتماعی چک لیست کوتاه، مناسب است . اما
برای اهداف جزییِ بخشی از درس ریاضی ضرورتی ندارد .
- مقدار گویه های چک لیست را محدود کنید،
حداکثر 12 گویه داشته باشد.
- گویه های چک لیست، ساده و قابل فهم باشد.
- گویه های چک لیست را بر اساس نشانه های هر
یک از انتظارات تهیه کنید.
- در صورتی که برای موضوعی از چک لیست
استفاده می کنید، برای درک دقیق تر از وضعیت دانش آموز در طول سال دو یا سه بار چک
لیستها را اجرا کنید تا از روند پیشرفت دانش آموز آگاه شوید.
- زمانی که دانش آموزان در کلاس در حال
فعالیتهای یادگیری هستند، می توانید چک لیستها را اجرا
کنید.